Zones met explosiegevaar

Bewegende toestellen kunnen door wrijving bij het glijden of door microwrijving bij het rollen elektrostatisch opladen. Deze elektrostatische ladingen kunnen gevaarlijk zijn voor elektronische componenten en een vonk geven bij plotse ontlading.

 

Toestellen die uitgerust zijn met kunststof- of rubberwielen staan elektrisch geïsoleerd van de grond omdat kunststoffen en rubbers van nature uit goede elektrische isolatoren zijn.

 

In toepassingsdomeinen waar elektrostatische oplading dient vermeden te worden zijn, zijn reeds een aantal oplossingen voorhanden. Deze oplossingen bestaan uit o.a. het monteren van aardingstrips of wielen die toelaten dat de elektrostatische lading toch kan wegvloeien naar de bodem en er dus geen potentiaalverschil meer aanwezig kan zijn.

Antistatisch ⇔ elektrisch geleidend

Naargelang de toepassing wordt voor antistatische of elektrisch geleidende wielen gekozen. Een wiel of een rol is volgens de wielen/rollen-normen (EN 12530 – EN12533) elektrisch geleidend, als de elektrische doorgangsweerstand niet meer bedraagt dan 10Ω. Een wiel of een rol is antistatisch als de elektrische doorgangsweerstand niet hoger ligt dan 107 Ω. De meting moet onder gecontroleerde omstandigheden gebeuren zoals beschreven in voornoemde norm.

De hoge eisen die aan werkplaatsen in de elektronische industrie worden gesteld en de eisen via de ATEX-richtlijn voor zones met explosiegevaar hebben geleid tot de ontwikkeling van elektrisch geleidend polyurethaan. Hierbij wordt voldaan aan de eisen gesteld in de normen EN12527 tot EN12533.

 

De elektrisch geleidende eigenschappen van wielen kunnen op 2 manieren worden verbeterd:

  1. door gebruik van additieven maakt men het oppervlak van het polyurethaan hydrofiel waardoor watermoleculen zich gaan hechten aan het oppervlak. Water is een goede elektrische geleider en dit laat toe dat elektrostatische ladingen via deze dunne waterfilm kunnen wegvloeien. Het is duidelijk dat klimatologische omstandigheden en de staat van het wieloppervlak de elektrische geleidbaarheid sterk zullen bepalen.
  2. een tweede manier bestaat er in een elektrisch geleidend pad in het elastomeer te creëren waarlangs de elektrostatische ladingen hun weg vinden.

 

Dit bekomt men door elektrisch geleidende vulstoffen aan het elastomeer toe te voegen. Bij de juiste concentratie bereikt men het zogenaamde percolatiepunt. Dit is het punt waarbij voldoende elektrische paadjes in de matrix ontstaan zodat er elektrische stroom kan vloeien. Het type vulstof, de algemene toestand van het wiel, de belasting enz. zullen in grote mate de elektrische eigenschappen van het wiel bepalen. Een veel gebruikte vulstof is roet. Naast slechtere mechanische eigenschappen zijn wielen met dergelijke formulaties ook niet langer ‘streepvrij’.

Elektrisch geleidende Vulkollan

Printhane-C™

Als fabrikant heeft men enkel impact op het wiel ‘as built’ omdat men de elektrische eigenschappen kan bepalen. De totale elektrische weerstand dat een wiel opbouwt wordt echter ook door vele andere invloeden bepaald waar een wielen fabrikant geen invloed op heeft, zoals stof, vuil en vet dat aan het oppervlak kan kleven, de toestand van de bodem, beschadigde wielen enz. Daarom wordt er enkel een garantie afgegeven op nieuwe ongebruikte wielen en is het aan de gebruiker om de elektrische eigenschappen bij gebruik op regelmatige tijdstippen te verifiëren en indien nodig het wiel te vervangen.

Vulkoprin is er na veel onderzoek en testen in geslaagd de eigenschappen van zijn elektrisch geleidend polyurethaan Printhane-C te optimaliseren. De geoptimaliseerde formulatie gaat voortaan als Printhane-C door het leven.

 

De belangrijkste eigenschappen van Printhane-C zijn:

  • NDI gebaseerd polyurethaan => hoge draagvermogens + goede slijtweerstand
  • 92 – 94 Shore A
  • elektrisch geleidend volgens norm EN12527-12533
  • lage rolweerstand
  • non-marking
  • productie van wielen met kleinere afmetingen mogelijk

 

Contacteer ons voor meer info!